Nasip Üzerine
Fakat insan olan kişi, yemediği, tatmadığı halde o nimetleri görüp bazı kere dilini ısırır, susar; bazı kere de ağzını açar. Onları bütün canlılara vereni metheder, över. ( Mevlana) Nasip üzerine konuşmak adına Divan-ı Kebirden bir beyit alarak başlamak çok güzel olacaktır. Kendine verilene şükür eder verilmeyene küfür eder. Peki sormak gerekmez mi insana; şükür sadece verilene mi edilmelidir diye? Verilmeyene de şükür etmek gerekmez midir acaba? Dinsizi dünyayı yaratıcısı beller ondan ister, Müslümanı Allahtan ister. İkisinin de ortak bir yanı vardır ki verilince sevinir verilmeyince üzülür. Kimi nasibim buymuş der geçer kimi böyle nasibin diye devam eder. Peki nasip nasip midir? Kader dediğimiz şey nasip ile bir midir? Kader nasibimi getirir, nasip mi kaderi değiştirir? İlahi kader istenen nasibe müdahale eder mi eder, peki cüzi kaderin işlevi burada nerededir? İnsandır ki kendi nasibini başkası ile bir tutmak ister, peki cüzi irade karşılıklı olarak uyuşmayınca ilahi irade bur